|
Vroeger was Groesbeek een
heel arm dorp. De inwoners moesten van alles bedenken om aan de
kost te komen. De rijkdom van de Groesbeekse bossen heeft toen
vaak redding gebracht. Hele gezinnen trokken de bossen in om
bosbessen te plukken, dode takken te verzamelen die in Nijmegen
verkocht werden, of om hei te verzamelen waarvan mandjes
gevlochten werden. En dan waren nog de bezembinders die
berkenkentwijgen verzamelden om bezems te maken die in de omgeving
gretig aftrek vonden. Uiteraard ging men met de koopwaar de
boer
| op om
deze diep het land in en over de Duitse grens te venten.
Gepakt en bezakt met bezems, manden, boenders en
paraplu's. Een voordeel was dat het typische Groesbeekse
dialect veel weg had van het plat Duits, zodat men zich
tot voorbij Keulen verstaanbaar kon maken. Deze
hausierders trokken na Pasen in een lange karavaan erop
uit om niet eerder dan eind september weer terug te
keren. |
|
|
|
Na het sluiten van de
grenzen in 1914 ontdekten veel Groesbeekse grensbewoners
een nieuwe manier om de portemonnee te spekken. Door het
uitbreken van de Eerste Wereldoorlog was er aan Duitse
zijde een enorm tekort aan de eerste levensbehoeften
ontstaan. Groesbeek sloeg massaal aan het smokkelen;
jong en oud deed mee om alles was los en vast zat - van
boter, schnaps, takbak en garen tot paarden en koeien -
illegaal de grens over te krijgen. |
| Vanuit historisch
oogpunt zal de naam Groesbeek voor velen verbonden zijn
met de Tweede Wereldoorlog. Op zondag 17 september 1944
daalden duizenden Amerikaanse parachutisten "als
sterren uit de hemel" rond Groesbeek neer en was
Operatie Market Garden begonnen. De doelstelling van deze
operatie was om bruggen bij Eindhoven, Grave, Nijmegen en
Arnhem te veroveren op de Duitsers om vervolgens via het
IJsselmeer de Noord-Duitse laagvlakte en het
industriële Duitse hart te veroveren. In dat geval zou de
Tweede Wereldoorlog voor Kertmis 1944 beëindigd zijn. Dit
mislukte. Het nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945,
gebouwd op de landingsterreinen in de vorm van een
parachute, verhaalt over deze ingrijpende periode. In de
Roll of Honour, een aprate koepelhal van dit museum, staan
de namen van de gealieerden die hun leven hebbengen
gegeven voor onze vrijheid. |
|
Op het hoogste punt
van de zevenheuvelenweg ligt de Canadese Erebegraafplaats,
waar meer dan 2600 Canadese militairen liggen begraven.
Hoewel de naam anders suggereert, zijn het niet alleen
Canadese soldaten die er hun laatste rustplaats hebben
gevonden. Men vindt er ook graven van Britten, Belgen en
zelfs van een enkele Rus. Het kerkhof werd in 1947 door
koningin Wilhelmina geopend en is Canadees bezit. Nog
steeds wordt het kerkhof regelmatig bezocht (door Canadese
gasten) om eer te bewijzen aan gesneuvelde familieleden,
medestrijders en landgenoten.
|
|
| Groesbeekse
Bosbessenlikeur |
Slijterij Borgers
Burg. Ottenhoffstraat 7, 6561
CL Groesbeek, tel. 024-3971201. Vele Groesbekers trokken
in vroeger tijden het 'Wald' in om bosbessen te plukken
die het gebied zo rijk is. Manden vol lekkere en
geneeskrachtige bessen vonden hun weg tot ver in de
omstreken. Dit sappige stuk geschiedenis is weer terug.
De plaatselijke slijter gaf een bekend likeurmaker
opdracht iets met de bosbes te doen. Resultaat: een
natuurzuivere bosbessenlikeur en een bosbessendrankje op
basis van Wodka. Te verkrijgen bij slijterij Theo
Borgers. |
|