Historisch overzicht van de spoorweg in Groesbeek in de periode 1865-1978

 geweest zijn. Aan het spoor werkten hier in die jaren ongeveer 50 personen, zoals: spoorwegambtenaren, arbeiders-rangeerders, ladingmeesters, ploegpersoneel (wegwerkers), een loopjongen. Verder douane, marechaussee en belastingambtenaren. Vermeldenswaardig is nog, dat er een gebouwtje stond, waar de 'remmers' in verbleven. Afhankelijk van de lengte van de trein reden er een bepaald aantal remmers mee: mannen die met de hand de remmen aandraaiden van de remwagons.  Om de vier of vijf wagons reed zo'n wagen mee, waaraan een zogenaamd remhokje gebouwd was. Op een bepaald sein begonnen deze remmers tegelijk de remmen aan te draaien. Een tiental meters achter het station stond de waterpomp, waar de loopjongen het benodigde water moest halen. In de winter, als de pomp bevroren was, kon hij naar het klooster Mariëndaal lopen. Met emmers moest hij de watervoorziening op peil houden. Op de losplaats van het station was het vaak een drukte van belang. Hier arriveerden de kolentreinen en de wagons met de andere goederen voor de plaatselijke handel. Van hier vertrokken de wagons met hout, bezems en later de schoenen van 'De Ooievaar'. In het bobessenseizoen stonden de opkopers van bosbessen. De gehele bosbessenpluk van Groesbeek werd hier samengebracht en met wagons naar elders vervoerd. De losplaats was ook het trefpunt van de voerlieden, die met kar en paard de goederen aan of afvoerden. In die jaren was de spoorwegovergang ruim 20 meter breed; bij het oversteken moest men over twee hoofdsporen en twee bijsporen heen lopen. Dit was voor oudere mensen en kinderen vaak een hele toer en menigeen heeft dan ook voor een gesloten spoorboom gestaan, voordat hij de overkant bereikte. Na een reprimande van de spoorwegwachter konden zij hun weg vervolgen. In 1923 verkocht de Nijmeegse Spoorweg Maatschappij de spoorlijn kleef aan de