Kan men tegenwoordig zien, al op grote afstand, welke winkelwaren in de bedrijfspanden te koop worden aangeboden, in de jaren zestig was dit nog niet het geval. Het aanbrengen van lichtreclame en van reclameborden was vrijwel niet toegestaan, en waar het wel geoorloofd was, aan strenge voorschriften gebonden. Een vreemdeling moest in die tijd in de etalages kijken om er achter te komen welk soort winkel het betrof. Vooruitstrevende winkeliers stoorden zich dan ook danig aan het verbod om neonverlichting aan de gevel te bevestigen. Na het invallen van de duisternis was de Dorpsstraat ook vrij donker, hetgeen niet bevorderlijk was voor een avondwandeling. Inmiddels is het dorpsaanzien geheel veranderd: op de plaats van het hotel staat nu het gemeentehuis. Rechts achter de bomen ligt nu het Dorpsplein, en de kleermakerij van H. Derks heeft plaatsgemaakt voor Kuijpers Mode. Waar in die tijd door Otto van Haaren groenten en fruit werd verkocht, gaan nu vissen over de toonbank. Waar nu cd's worden verkocht kon men terecht voor textielwaren, aangeboden door Willy Tillemans. Daarnaast, waar sinds mei 1999 een advocatenkantoor is gevestigd, was de ijzerhandel van de smid Oomen Bij zijn buurvrouw kon een drankje worden genuttigd in de herberg van 'moeke' Bouwens; inmiddels wordt daar nu speelgoed verkocht. Dit alles zonder lichtreclame of reclameborden, hetgeen ook het geval was bij de vooraan links gelegen groentewinkel van Koos Rikken, waar nu een brasserie en cafetaria zijn gevestigd.

Foto en Tekst zijn afkomstig uit één van de boeken van G.G. Driessen